Przeczytaj historię Wyspy Młyńskiej w Słupsku w okresie świetności i schyłku

Ireneusz Wojtkiewicz

To najbardziej osobliwe miejsce na około 140-kilometrowej trasie przepływu Słupi - od źródła do ujścia w Bałtyku. Znajduje się w centrum Słupska, ale jakby na uboczu ruchliwych, śródmiejskich ulic i nadrzecznych tras spacerowych. Swym widokiem na planie Słupska przypomina stopę z podudziem w pozycji relaksowej. W obwodzie ma ok. 2 kilometry. To Wyspa Młyńska, położona pomiędzy głównym nurtem Słupi a Kanałem Młyńskim oraz rozwidleniem tych wód nieopodal ulicy Nad Śluzami a ich ponownym połączeniem za cyplem na Rynku Rybackim.

Nazwa wyspy pewnie ma związek z lokalizacją na niej młynów i spichrzów. Najstarszy XVIII-wieczny młyn zamkowy, czynny jeszcze przez kilka powojennych dziesięcioleci, przekształcono w dział etnograficzny Muzeum Pomorza Środkowego i to jest odrębna karta historii. Nowszą, ale mniej znaną kartę zapisały dwa większe młyny, zbudowane w drugiej połowie XVIII wieku.